HUNG GAR KUEN – SPECYFIKA STYLU
Hung Gar Kuen jest systemem wywodzącym się z południowego Klasztoru Shaolin, zaliczany jest do pięciu głównych systemów południowych. Pozostałe z nich to Liu Gar (Lau Gar), Li Gar (Lei Gar), Mo Gar (Mok Gar), Choi Gar (Choy Gar). Jako jeden z nielicznych systemów przetrwał do dnia dzisiejszego w prawie niezmienionej formie. Oczywiście ewoluował on jak każdy system, ale ewolucja odbywała się i odbywa przez wzbogacanie systemu, a nie jak w przypadku niektórych systemów – zastępowanie jednych technik poprzez inne. Podstawę systemu stanowią techniki pięciu zwierząt, pięciu elementów oraz system ćwiczeń Chi Kung.
Wykonywanie technik opartych na ruchach zwierząt nie polega na ułożeniu rąk w określony sposób, natomiast istotny jest sposób użycia siły oraz sposób poruszania się, który jest charakterystyczny dla każdej techniki.
TYGRYS
Wykonując techniki tygrysa osoba powinna koncentrować siły przede wszystkim na dążeniu do zniszczenia przeciwnika, do obrony wykorzystywane są nie tylko twarde bloki, ale również zasłony wykonywane przy wejściach w przód. Techniki te są wykonywane zwykle przeciw szybkim i drobnym przeciwnikom. Są to techniki charakterystyczne dla form „długiej ręki”. Kolejną cechę, jaką możemy spostrzec jest sposób poruszania się podczas wykonywania technik tygrysa, atak i obrona przebiegają w tej samej linii. Najbardziej znaną techniką tygrysa, z której słynie Hung Gar jest fu jow (pazury tygrysa), której tak wiele wersji występuje jedynie w tym systemie.
ŻURAW
Ataki w technikach żurawia wykonywane są po łuku, omijają obronę przeciwnika, związane są z formami „krótkiej strefy”, zejścia na boki wykorzystują siłę obrotu ciała do zwiększenia skuteczności i siły ciosu, są charakterystyczne dla „długiej strefy”. Techniki żurawia kładą duży nacisk na obronę i kontratak w punkty witalne przeciwnika. Charakterystyczne jest wykorzystanie siły nadgarstków do blokowania. Pozostałe ruchy symbolizują giętkość i ustępliwość.
SMOK
Techniki smoka są to przede wszystkim ruchy obrotowe i koliste, wzorowane na ruchach ogona mitycznego smoka. Charakterystyczne dla technik smoka są ciągłe zmiany kierunku ataku i zejścia oraz brak widocznej agresji – nigdy nie atakuje pierwszy, co jest oznaką spokoju. Stanowi on symbol duchowości i długowieczności, utożsamiany jest z siłą wewnętrzną Chi. Charakterystyka smoka jest zawarta w każdej technice poprzez użycie Chi, niezależnie od tego, do jakich technik się ona zalicza.
WĄŻ
Techniki węża charakteryzuje taki sposób wyprowadzania techniki, który nie pozwala przewidzieć jej końcowej postaci. Palce symbolizują język, dłoń – głowę, a ciało ramię węża, ataki wykonywane są po łukach przy ciągłej zmianie kierunków z dużą szybkością. Osoba stosująca techniki węża wykorzystuje szybkości ruchów przeciwko przeważającej sile fizycznej przeciwnika.
LAMPART
Techniki lamparta są to ataki proste oraz wykonywane po niewielkich łukach z wykorzystaniem różnych układów dłoni, poruszając się w miękkich pozycjach. Siła i skuteczność tych technik w dużej mierze zależy od szybkości i zdecydowania.
Podsumowując, można stwierdzić, że ćwicząc techniki tygrysa wpływamy na rozwój siły fizycznej i muskulatury ciała. Techniki żurawia zwiększają ruchomość stawów i elastyczność ścięgien. Techniki smoka wzmacniają umysł i ducha ćwiczącego – wynikiem czego jest silna motywacja w życiu do właściwego, prawego postępowania. Techniki węża wpływają na poprawę zdrowia i witalność – poprzez stymulację przepływu Chi w organizmie. Techniki lamparta wpływają na poprawienie szybkości i koordynacji ruchowej.
